ಸ್ನೇಹ ಸ್ನೇಹ ಸ್ನೇಹವೇ ಸದ್ದೇ ಇರದೇ ಸ್ಪರ್ಶಿಸು,
ಒಂಟಿಯಾದ ಮನಕಿಂದು ಬಂದು ಒಮ್ಮೆ ಚುಂಬಿಸು..
ಕೋಟಿ ಕೋಟಿ ಕಷ್ಟದಲೂ
ನಿನ್ನ ಸನಿಹವೇ ಸುಖವು..
ನೀ, ಸ್ನೇಹ ಜೊತೆಗೆ ಹಾಡಲು,
ನೋವ ರಾಗ ಎಲ್ಲಿಹುದು??...
ಕವನ ಸಂಕಲನ ಅನ್ನೋಕೆ ನಾನೇನು ದೊಡ್ಡ ಕವಿಯಲ್ಲ.. ಯಾರು ಓದಬೇಡಿ ಅನ್ನೋಕೆ ಇದು ನನ್ನ ದಿನಚರಿ ಅಂತು ಅಲ್ವೇ ಅಲ್ಲ.. ಸುಮ್ಮನಿರದ ಮನಸಿಗೆ ಕೆಲಸವಿಲ್ಲದ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಕೊಟ್ಟ ಮನೆಗೆಲಸಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕ ಪ್ರತಿಫಲ ಅಂತ ಮಾತ್ರ ಕರಿಬೋದೇನೋ?? ಇದನ್ನ ಓದಿದ ಮೇಲೆ ನನ್ನನ್ನೇನಾದ್ರೂ ಭಗ್ನ ಪ್ರೇಮಿ ಅಂತ ಅಂದ್ಕೊಂಡ್ರೆ ಇದರಲ್ಲಿ ನನ್ನ ತಪ್ಪೇನು ಇಲ್ಲ.. ಗರಿ ಬಲಿತ ಭಾವನೆಗಳಿಗೆ ಸ್ವತಂತ್ರವಾಗಿ ಪುಟಗಳ ಮೇಲೆ ಹಾರಡೋಕೆ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ ಅಷ್ಟೇ.. ಇಲ್ಲಿ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತ ಗೊಂಡಿರುವ ಎಲ್ಲ ಭಾವನೆಗಳು ನನ್ನದಲ್ಲದೆ ಇದ್ದರೂ, ನನ್ನವರ ಭಾವನೆಗೆ ಪದವಾಗುವ ಕನಸು ನನದು.. ಆ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಅವರಿಗೆ ನನ್ನ ಪುಟ್ಟ ಧನ್ಯವಾದ ಈ ರೂಪದಲ್ಲಿ. -ರೋಹಿತ್